حجت الاسلام و المسلمین علیرضا پیروزمند در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، ضمن گرامیداشت روز جهانی مساجد و با تاکید بر این که مسجد از صدر اسلام نقش بسیار ممتازی در تحولات اجتماعی داشته است، اظهار داشت: ما باید تلاش کنیم که هر چه بیشتر و بهتر مسجد این جایگاه رفیع خود را پیدا کند نه این که صرفاً محل اقامه نماز جماعت باشد که متاسفانه گاه در برخی مساجد همین اقامه نماز جماعت نیز به صورت منظم انجام نمی شود.
وی افزود: از سویی ما باید زمینه حضور پرشور اقشار مختلف مردم به ویژه نسل جوان را در مساجد فراهم کنیم که برای این منظور لازم است مسجد جایگاه و کارکرد واقعی خود را به عنوان بهترین مرکز تشکل های مردمی پیدا کند .
این محقق حوزه و دانشگاه گفت: در حال حاضر در دنیا تشکل های مردم نهاد بسیاری فعالیت می کنند و حال آن که بهترین تشکل و مکان ، خانه خداست که در آن شائبه منافع شخصی و بروز اختلافات مطرح نیست و به جهت اخلاص مومنین بهترین مکان برای انجام کارهای خیر و خداپسندانه و نیز فعالیت های ارزشمند اجتماعی و فرهنگی به شمار می رود.
وی ادامه داد: یکی از کارکردهای مسجد ، فراهم سازی بستر برای حل و یا کاهش مشکلات مردم است که این مهم همواره در کنار مباحث عبادی و فرهنگی مورد توجه بوده است چه آن که اساساً از نگاه آموزه های دینی ، تجمع و همگرایی مومنین در خانه خدا ، منشا بروز و ظهور آثار و برکات ماندگاری می شود.
حجت الاسلام و المسلمین پیروزمند همچنین تاکید کرد: در رابطه با مقابله با آسیب های اجتماعی ، قبل از هر چیز باید زمینه رشد این آسیب ها را مهار کرد که در این خصوص مسجد در کنار نهادهای دیگر همچنین خانواده می تواند در سالم سازی فضا موثر واقع شود، به شرط آن که ما از ظرفیت عظیم مسجد به درستی و هوشمندانه در این باره استفاده کنیم.
وی ابراز داشت: البته در مقیاس کلان تر ما باید عوامل تشدید و یا تضعیف انحرافات و مفاسد اجتماعی را بشناسیم تا بعد بتوانیم به مقابله جدی با آن ها بپردازیم و در این خصوص نیز نمازگزاران مساجد در محله ها می توانند نقش کمکیِ فوق العاده ای باشند به این معنا که هم از ظرفیت مسجد در عرصه پیشگیری و هم در بُعد علاج و درمان بهره برداری حداکثری صورت گیرد.
عضو هیئت علمی فرهنگستان علوم اسلامی در خاتمه گفت: البته برای این که این گونه فعالیت ها اثربخشی لازم را داشته باشد باید کارکردهای مسجد در کنار دیگر فعالیت های اجتماعی و فرهنگی و نیز نقش آفرینی خانواده ها باشد و از این رو مسئولان و متولیان امر نباید این توقع را داشته باشند که مسجد به تنهایی در شرایط فعلی حلال مشکلات است بلکه آن ها باید خود نیز در امر برنامه ریزی و اجرا، حساب شده و هدفمند و با قدرت وارد شوند.
